Het spreekwoord "iets op je kerfstok hebben" heeft een geschiedenis in drievoud. De kerfstok, ook wel reutel of lat genoemd werd gebruikt voor eten en drinken op de pof, met andere woorden; men stak zich in de schulden. De schuld werd gekerfd in een stuk hout. Vooral de gewone man die niet lezen of schrijven kon gebruikte de kerfstok voor z'n schuld.
Bij het in bewaring geven van goederen werd ook een kerfstok gebruikt. De stok werd gekerfd en in twee gespleten. Het ene deel ging mee met de eigenaar, het tweede deel bleef achter bij diegene die de goederen in bewaring had. Om de goederen weer op te halen diende men het ene deel van de kerfstok weer te verenigen met het tweede deel. Als de "sleutel" paste dan konden de goederen weer meegenomen worden.
De kerfstok raakte op enig moment uit gebruik, maar de kerfstok van het geweten bleef bestaan. De narigheid die je daarop had verzameld, de schuld ten opzichte van de maatschappij leeft nu nog voort in het spreekwoord.
Een bijzondere variant is "een ijzeren kerfstok hebben" Dat wil zeggen dat de dingen die je doet je altijd vergeven worden. Iedereen kent wel iemand die zo'n kerfstok heeft. Zij komen overal mee weg.
Guido Ooms ontwikkelde de usbstok. Nu is het niet meer erg om wat op je stok te hebben en er mee op weg te gaan…..Nee, deze usb sticks van stukjes takhout zijn gewoon bijzonder mooi en functioneel.
