Een steen in je zak of een die lekker in de hand ligt is een groot goed. Daar denken ze over de hele wereld het zelfde over. In China hebben ze Suiseki, filosofenstenen.
Suiseiki zijn door de natuur gevormde, niet bewerkte objecten. Het verzamelen van filosofenstenen begon tijdens de Song dynastie (960-1279) toen Chinese geleerden de esthetische en spirituele kwaliteiten van deze stenen ontdekten. Andere bronnen hebben het over de Tangdynastie (618-907), maar dat doet voor het verhaal niet ter zake. Het blijft ; "Lang geleden in China..."
De steen (of het stuk hout) symboliseert een miniatuur universum en het uitkiezen van een Suiseki was een hoogst persoonlijke zaak. Natuurlijke aspecten als vorm, kleur, textuur en materiaal speelden daarbij een cruciale rol, maar ook de expressie van de Suiseki was belangrijk om het individuele karakter voor de bezitter te versterken. Ze hebben vaak iets herkenbaars in zich, maar door de veelvormigheid van de stenen kun je er telkens iets anders in ontdekken. Geleerden en dichters gebruikten de filosofenstenen in beslotenheid als bron voor meditatie, inspiratie, als richtsnoer en als bron voor verlichting. Opmerkelijk is de sokkel waarop een Suiseki wordt geplaatst. Meestal zijn het elegant bewerkte houten plateautjes (zoals hierboven) maar een plateau waarbij de steen wordt vastgehouden door een ingewikkelde, gepolijste wortelstructuur behoort ook tot de opties. In ieder geval vormen de sokkels een scherp contrast met de ruwe steen die erop staat. Het benadrukt de pure natuur van de steen. Het is natuurlijk maar wat je er in ziet, maar het laat mij in ieder geval met andere ogen naar mijn stenenverzameling kijken. Eigenlijk is iedereen met een fijne kei steenrijk. Het Kröller-Müller Museum in Otterlo bezit elf Filosofenstenen.
