boodschappenlijstjesverzameling

Boodschappenlijstjes zijn cool, hip en happening. Nou ja, als je er iets leuks mee doet dan. En dat gebeurde dan ook. In meerdere landen zijn er booschappenlijstjesverzamelaars. Naast een heel mooi woord voor Scrable is het bijzonder leuk om de verschillende sites met booschappenlijstjes door te bladeren en de verhalen erbij te lezen. De verzamelaars maken er namelijk een sport van om aan de hand van het lijstje een profiel van de voormalige eigenaar te geven. Je krijgt te maken met belangrijke levensvragen als "Waarom kocht deze oude man snert in de zomer"?
Ik heb ooit een boodschappelijstje gehad waarop ik samen met mijn vrouw (toen nog enkel vriendin) een liedje had gemaakt. Vraag me niet waarom, maar het ging als volgt (op het wijsje van "Sur le pont d'Avignon"):

melk

vla,

witlof

sla,

--*

--*

suiker

Brinta.

koffiemelk,

vleeswaren:

1 ons rookvlees

gekookte ham

Mooi hè? Wij zingen het boodschappenlied nog regelmatig (al is mijn vrouw inmiddels vegetariër). Dus...dat wordt diepnadenken voordat je je volgende boodschappenlijstje opstelt.

* ik heb geen idee meer wat hier stond

Doe hier of hier alvast je inspiratie op:

mary blair; artist tekeningen Peter Pan e.a.

Het leuke van de kunst van Mary Blair is dat ze zo ontzettend herkenbaar is. Dat komt natuurlijk ook wel omdat iedereen Alice in wonderland en Peter Pan van haar hand kent. Of anders Assepoester of Dombo. Disneyverhalen dus. Maar daar wil ik het eigenlijk niet overhebben. Het eindresultaat is namelijk niet boeiender dan alle schetstekeningen die Mary als voorbereiding op de films maakte. Het is bijzonder om te zien hoe er gedacht werd over de verschillende personages en hun omgeving. Het kasteel met de voortjagende pompoenkoets in vele varianten, het rovershol van Kapitein Haak of de fantasierijk gedekte tafel van de Hoedenmaker (die helemaal niet jarig was).

Soms vind ik het erg jammer dat een bepaald beeld het niet tot aan de film gered heeft of is juist de ruwheid van het beeld zoveel mooier, meer puur dan de uiteindelijk gepolijste filmversie. Daarin is de hand van de kunstenares minder goed zichtbaar. Je ziet aan de schetsen gewoon de opwellende fantasie van de maakster. Gelukkig illustreerde Mary Blair ook meerdere gouden boekjes met haar vrolijke en kleurrijke kunst. Je wordt er bijna zelf weer kind van, of in iedergeval wel zo blij.

oerglansrijk

Nooit geweten, maar er zijn ook gekleurde fossielen. Dan bedoel ik werkelijk kleurig van zichzelf en niet vanwege het materiaal wat de plek van het oorspronkelijke wezen heeft ingenomen, zoals bijvoorbeeld met opaal of pyriet wel het geval is. Het bijzondere van de kleurrijke insectenfosielen, (want daar heb ik het over) is het feit dat de structuur waar deze insecten hun kleur aan te danken hebben bewaard is gebleven. Eerder legde ik al uit dat de structuur van bijvoorbeeld vlindervleugels bepalend is voor de kleuren die ze reflecteren. Dat kunststukje blijkt dus al heel oud. De kevers waar het om gaat zijn meer dan 20 milioen jaar oud en het enige dat veranderd is is dat de structuur een beetje gedeukt is. Daardoor kleuren deze oudjes net wat roder dan ze waarschijnlijk ooit geweest zijn. Ik vind het een gezonde blos voor zo'n oude beestjes. Zo komen fossielen in een wat minder bruin-grijs daglicht te staan.

Ruven Afanador bijzondere foto's

 

 


Een beetje vreemd, maar wel erg mooi. Zo laten de (mode-)foto's van Ruven Afanador zich het beste typeren. Het bijzondere is vind ik dat de beelden op een smaakvolle manier overdadig zijn.  Het zit 'm in de omgeving, maar ook in de kleur van het geheel. Het klopt gewoon. Daardoor nodigen ze uit om eens goed te bekijken. Niet enkel deze serie met schedels en wasmodellen is erg mooi. Ook andere settings zoals een Barok kasteel of een sixties-keuken zijn van een grote schoonheid.

Bekijk hier meer van Ruven Afanador.