Damaststaal of damast is een staalsoort met zijn oorsprong in India. Damaststaal is zeer hard door de verontreinigingen die erin vermengd zijn. Maar dat is niet hetgeen wat het staal zo bijzonder maakt. Bij het smeedproces wordt het metaal keer op keer verhit en dubbelgeslagen. Hierdoor ontstaat er een werkstuk opgebouwd uit vele laagjes. En niet enkel laagjes. Typisch voor damast is het ontstaan van de vaak prachtige patronen in verschillende grijswaarden aan het oppervlak van het werkstuk. Na het smeden wordt het staal met een zuur geëtst, waardoor de delen van het staal met een hoger koolstofgehalte contrasteren tegen de zones met een lagere koolstofconcentratie en het patroon zichtbaar wordt. De kundigheid van de smid blijkt uit de schoonheid van deze patronen. De kunst van het smeden van damast was een streng bewaakt geheim. De smid leerde zijn van vak vader op zoon. Geschreven bronnen over deze smeedkunst zijn daarom ook niet gevonden.
De unieke eigenschappen van damast zijn voor een belangrijk deel te danken aan de oorspronkelijke samenstelling van het erts waaruit het bereid wordt. Het erts met de gewenste samenstelling was zeldzaam. De uitputting van de ertsmijnen en de opkomst van vuurwapens waren wellicht de oorzaken dat de smeedkunst van damast verloren ging. Maar gelukkig is het met de huidige stand van de techniek mogelijk gebleken de samenstelling van het damast te achterhalen. Daardoor is het mogelijk opnieuw de schone kunst van het damastsmeden te beoefenen.
