Design lampen

Wat kan ik er van genieten als mensen de dingen niet enkel functioneel maken maar ook mooi. Hierbij twee voorbeelden van heel andere lampen van Nederlandse designers waar ik trots op ben (en een heel klein beetje jaloers omdat ik hun geniale design niet zelf heb bedacht, maar dat is dan ook niet mijn vak)

Pieke Bergmans: design in weke Dalí vormen. Het gaat niet over het bureau maar om de lamp. Of nog beter gezegd; de lamp in de lamp.Het licht vleit zich letterlijk op het werkvlak. Geniaal.

Floris Wubbe: design in pure vorm. Hij gebruikt alles wat er in een dikke wilgentak zit en gooit niets weg. Het hout wordt de voet en standaard, de bast in elkaar gedraaid de lampenkap. Dat levert zo'n voor de hand liggende lamp op dat het wel een klassieker moet worden. Wederom verdraaid geniaal.

lukrake ontdekkingen

Nou was ik op zoek naar...tja... ik was dus aan het zoeken naar.... dat ene... je weet wel...ach, het schiet me zo niet te binnen, maar ik was er dus wel naar aan het zoeken. Toen ontdekte ik zomaar, lukraak en onbedoeld bijgevoegde foto. Ik had het totaal niet verwacht en toch was het het beste wat me die dag overkwam. De gebeurtenis (en dus niet de foto, ondanks dat ie heel grappig is) inspireerde me tot dit verhaal. Gelukkig ben ik niet alleen. Het fenomeen vinden waar je niet naar zocht heet serendipiteit. Serendipiteit is het vinden van iets onverwachts en bruikbaars terwijl je op zoek bent naar iets totaal anders. 

Belangrijk is echter wel dat je iets doet met je ontdekking. Als bijvoorbeeld de ontdekker van penicilline z'n werk gewoon in de prullenbak gegooid had (zoals meerdere collega's voor hem waarschijnlijk wel deden), nou ja dan waren er nu gewoon heel wat minder mensen op deze aardbol. Als de man die superlijm wilde maken z'n halfslachtig plakkende plak niet op een papiertje gesmeerd had was het geeltje er nooit geweest. Kortom, serendipiteit is belangrijk. Ben je ooit in een bibliotheek geweest met zo'n heel ouderwets kaartenbaksysteem? Het zoeken in zo'n bak kaartjes op alfabetische volgorde zet de deuren wagenwijd open voor het ontdekken van dingen die je niet persé zocht maar die je leven wel kunnen verrijken. Helaas is het kaartenbaksysteem in de doorsnee bibliotheek niet meer. Gelukkig werkt het ook met een woordenboek zoals de Dikke van Dale. Laatst zomaar in een paar uur wel zes nieuwe onderwerpen voor in het rariteitenkabinet verzameld. Dat rondsnuffelen zie ik me op internet nog niet zomaar doen, tenminste... niet zolang ik nog goed weet dat ik op zoek ben naar dat ene...je weet wel.

Hoor... een Book

Een goed verhaal tovert beelden in je hoofd en neemt bezit van de lezer. Het is prachtig als je je daar aan over kunt geven. Een boeiend verhaal op papier heeft (voor mij in ieder geval) een eigen verteller en voelt als een warm bad waarin je je even helemaal kunt afsluiten voor de hectiek van alledag.

Lezen is natuurlijk maar één van de manieren om een verhaal te beleven. Audioboeken zijn niet meer weg te denken (ondanks dat ik geloof dat zelf lezen een meer 'eigen' ervaring geeft). Ik vind de reclame voor het audioboek van de Jungle Book in al zijn simpelheid prachtig en geniaal. De bekende personages zullen letterlijk en figuurlijk in je hoofd gaan zitten via je oor. Nu maar hopen dat ze ook een mooi plekje veroveren in je hart.

Tuinieren op stand

Eindelijk zijn we eens niet in het bedompte rariteitenkabinet, maar in de tuin. Het is 1578 en een heerlijke zomerse dag in Frankrijk. Een gezette welgestelde Franse heer van adellijke afkomst "werkt" in de tuin. Nou ja, hij is zo rijk dat hij uit pure verveling tuinieren als opzichtige hobby heeft. Ik zeg met opzet opzichtig omdat de beste man tuingereedschap heeft dat bestaat uit zeer verfijnd gesmeed materiaal, deels verguld en overdadig gedecoreerd. Een groot deel van het tuingereedschap is gegraveerd met natuurlijke motieven zoals fruit en vis zodat de eigenaar zich helemaal in de tuin voelt. Als kers op de taart zijn de handvatten ingelegd met paarlemoer. Het is duidelijk dat de tuinman van deze adellijke heer als vanzelfsprekend niet in de buurt komt van dergelijk gereedschap. En wat doet de heer des huizes zelf met het gereedschap? Nou niet erg veel. Met een snoeimes in de hand zal hij waarschijnlijk nagedacht hebben over het mens zijn, het leven op aarde, de rol van God en uiteraard die van de natuur. Dat was namelijk een gebruikelijk tijdverdrijf in de Renaissance. Na gedane hersenarbeid en een pronkerig wandelingetje met z'n dure tuinspeelgoed was er natuurlijk nog wel tijd om zelfbewust een roos te knippen voor in zijn comfortabele werkkamer (of voor z'n maîtresse).

Hoogtepunten van het huwelijk

Logisch of niet;  tot aan je 15 jarig huwelijk is er ieder jaar minimaal een feestje te vieren met degene waaraan je je hart hebt verpand. Daarna zul je het met om de 5 jaar moeten doen (tja, alles wordt minder met de jaren). Ieder "huwelijkshoogtepunt" heeft een grondstof, mineraal of metaal als benaming. Hoe deze namen of hun volgorde tot stand zijn gekomen is geheel in nevelen gehuld. Het is zo onduidelijk zelfs dat er meerdere varianten bestaan waaronder zelfs een waarbij het uiterst radioactieve radium voor de 70e huwelijksviering wordt opgevoerd. Deze speciale versie is zeker voor een zeer stralend echtpaar dat niet uitgaat van een eiken uiteinde.

1 jaar: katoen - 2 jaar: papier - 3 jaar: leer - 4 jaar: bloem - 5 jaar: hout - 6 jaar: suiker - 6,25 jaar: blik - 7 jaar: wol - 8 jaar: brons - 9 jaar: aardewerk - 10 jaar: tin - 11 jaar: staal - 12 jaar: zijde - 12,5 jaar: koper - 13 jaar: kant - 14 jaar: ivoor - 15 jaar: porselein - 20 jaar: kristal - 25 jaar: zilver - 30 jaar: parelmoer - 35 jaar: robijn - 37,5 jaar: aluminium - 40 jaar: smaragd - 45 jaar: saffier - 50 jaar: goud - 55 jaar: smaragd - 60 jaar: diamant - 65 jaar: briljant - 70 jaar: platina - 75 jaar: albast - 80 jaar: eiken

Neptepels bij Rhinolophus

De wijfjes van Hoefijzerneuzen (dat zijn vleermuizen) hebben twee echte en twee "valse" tepels (met een smerig woord ook wel aarstepels genoemd). De valse tepels ontwikkelen zich bij de eerste zwangerschap en bevinden zich vlakbij de genitale opening (vandaar de bijnaam). De neptepels worden door de jongen gebruikt om zich aan vast te houden als de moeder op de kop hangt. De jonge dieren hangen zo met de kop naar boven en met hun neus.. tja; soms hangt het mee en soms hangt het tegen.