Een keur aan eieren


Eieren zijn bijzondere producten van de natuur. Ze bevatten in potentie nieuw vogelleven en in het geval van een kwartel- of kippenei de belofte van een lekkernij in de dop. Wat mij altijd gefacineerd heeft zijn de vele verschijningsvormen van de eieren. Nu kun je natuurlijk niet van een winterkoninkje verwachten dat deze een ganzenei produceert, maar dan nog. Er zijn zoveel verschillende eieren. De een met een ingenieus stippen patroon, de ander weer fel van kleur. Van Bijna rond ovaal tot sterk conisch toelopend, ze bestaan allemaal. Het grootste ei is van een struisvogel, het kleinste van een kolibri, het meest ronde ei wordt geproduceerd door schildpadden (het zijn net pinpongballen), Het vreemdste dier dat eieren legt is uiteraard het vogelbekdier (plakkerige leerachtige eieren). Als het over vreemde eieren gaat winnen de vissen, maar laat ik het voor nu even bij de dieren met poten en stevige eieren houden die voor hun eieren iets van een nest bouwen. Al kun je dat laatste voor de niet-vogels met een korrel zout nemen. Of  in het geval van de schildpad en de krokodil met een korrel zand. Deze dieren begraven hun kroost voor de geboorte onder de grond. Gelukkig zijn wij een beschaafde soort en doen we dergelijke dingen enkel met onze doden. Maar ja, al die veelvormigheid van ei tot nestplaats heeft uiteindelijk tot doel om zoveel mogelijk kans te geven aan nieuw leven. Al met al is dat zeker geen eitje.

Perpetuum mobile






Het is zo´n mooi idee, een apparaat wat je in beweging zet en wat vervolgens zonder een extra zetje, elektriciteit, warmte of brandstof alsmaar door blijft draaien. De natuurkundige wetten zijn keihard, het is onmogelijk, toch zijn er legio mensen die in de loop der eeuwen getracht hebben een dergelijk Perpetuum mobile te bouwen. Het heeft geresulteerd in de meest fantastische machines, die jammer genoeg geen van allen de eeuwige beweging in zich hadden. Het mooie is wel dat door deze uitvinders we wel weten hoe we met zo weinig mogelijk energie toch iets draaiende weten te houden. Kijk dat is nou iets waar we nog lang de boel draaiende van kunnen houden.







Jules Verne





Jules Verne was een geniale fictieschrijver die zijn verhalen doorspekte met vooruitstrevende techniek, reizen naar plaatsen waar nog geen man was geweest en dat dan in een vorm dat het ook nog eens bijzonder geloofwaardig overkomt. Hij is natuurlijk een grote inspiratiebron geweest voor uitvinders, verzamelaars en andere dromers, waaronder ondergetekende. Alle wetenschappelijke thema's werden in zijn boeken op een boeiende manier tot leven gebracht. Jules Verne liet ons alle hoeken van de aarde zien, van 20.000 mijlen onder zee tot aan de maan en van een wereldreis in 80 dagen naar het middelpunt van diezelfde bol. En overal was er wel iets bijzonders te beleven.




Gemarmerd papier





Vrolijk wordt ik er van; je opent een boek en in plaats van een duf effen schutblad verschijnt er een bontgekleurd gemarmerd schutblad. Het geeft een boek de opening die het (hopelijk) verdiend en mocht dat niet zo zijn dan kun je alsnog plezier beleven aan het bijzondere universum dat het gemarmerde papier in zich heeft. Nu ben ik niet zo'n knutselfrutselaar, maar toch was ik erg benieuwd naar de wijze waarop gemarmerd papier tot stand komt. De basis is simpel; men neme een grote bak, doen daar een vloeistof in en druppelen vervolgens een drijvende kleurstof op de vloeistof. Roeren of lijntjes trekken geeft een wilder effect, net zoals het gebruik van meerdere kleuren. Het te marmeren object wordt vervolgens op de laag gelegd. Dit kan papier zijn, maar ook bijvoorbeeld textiel of zelfs hout. Er is een Deense ontwerpster, Pernille Snedker Hansen, die de marmertechniek gebruikt voor complete vloeren. Dat geeft het hele idee van marmeren weer een totaal andere invalshoek. Een marmeren vloer kan er in ieder geval niet tegenop!



Wil je zelf aan de slag? Zoek dan eens op de technieken Ebru of Suminagashi. Er zijn heel wat creatieve manieren om papier te marmeren.

Axolotl




De axolotl is uitgeroepen tot het bijna lelijkste dier op aarde. Nou daar ben ik het dus niet mee eens! Dit bijzondere amfibie is wellicht wat bleekjes uitgevallen, maar verder toch echt een wonderlijk mooi wezen. Eigenlijk is het bijzondere dier meer vis dan amfibie. Hij brengt zijn hele leven namelijk in het water door. De waaiervormige kieuwen en het feit dat een axolotl nu eenmaal pootjes heeft maakt het toch een amfibie. Het schijnt dat de axolotl ook goed te eten is. Ze worden gekookt of geroosterd en de staart wordt net zoals Fish & Chips traditioneel gegeten met peper en azijn.

Related Posts with Thumbnails