iedere spin z'n kruis

De Kruisspin (Araneus diadematus) is een vaak voorkomende spin in de tuin. Volgens een legende verkreeg de Kruisspin de witte kruisvormige tekening op haar rug toen Jezus bij zijn kruisiging werd lastig gevallen door vliegen. Een spin had medelijden met Jezus en spon haar web in zijn doornenkroon zodat de vliegen in haar spinnenweb gevangen werden. Als beloning mocht de spin voortaan een kruis op haar rug dragen. Omwille van deze opvallende tekening werd de Kruisspin tijdens de Middeleeuwen nog gedurende lange tijd vereerd in Europa. Het vereren van toen is tegenwoordig veranderd in onderzoek. Zo zijn wetenschappers er nu achter gekomen hoe de kruisspin aan haar kruis komt.

Bij kruisspinnen is de grondkleur van hun achterlichaam niet bruin, maar min of meer doorzichtig. Tijdens de vertering en bij de afbraak van eiwitten komen gevaarlijke en giftige afvalstoffen vrij. Spinnen breken de afvalstoffen af tot het stofje guanine. Guanine lost niet op in water en vormt daarom kristallen. Een deel hiervan wordt uitgescheiden. Het deel wat achterblijft wordt opgeslagen in speciale cellen in het doorzichtige achtereind van de spin. Als de huid weinig pigment bevat, zijn de topjes van de kristallen zichtbaar in de vorm van witte vlekken, wat bij een Kruisspin vaak resulteert in een kruisvormige witte tekening. In het najaar scheiden nogal wat exemplaren meer guanine af en verliezen daardoor hun witte kruistekening. De Kruisspin kan dan erg verschillen in kleur en tekening. Ze kan bleekgeel, oranjerood tot bruin gekleurd zijn. Hierdoor zijn ze beter gecamoufleerd in een omgeving waarin de bladeren en andere plantendelen vaak bruin verkleuren.


Dit was alweer de 250e blog van Frumingelo!

strandvondsten

Meer fantastische vondsten van Jennifer Steen Booher 

Diana Beltran herrera papieren vogels

Je zal maar vogeltjes maken van papier. Eerder schreef ik al eens iets over vogels van crêpepapier, maar Diana Beltran herrera maakt vogels van doodgewoon gekleurd papier. Haar creaties zijn echter allesbehalve doodgewoon en o zo herkenbaar. Neem maar van mij aan dat het een enorm karwei is om een vogeltje te vouwen en te knippen. Om het ergens op te laten lijken is al knap, maar met het vogeltje waar mijn oog op viel was nog iets anders aan de hand. De kunstenares heeft het diertje (dat zich waarschijnlijk tegen het raam heeft doodgevlogen) opengewerkt zodat het interne orgaanstelsel zichtbaar is. 

In één woord: Geniaal Vakvrouwschap


(oeps, toch twee woorden)

Bekijk meer werk van Diana Beltran herrera

talisman vs amulet

Een talisman kan het zelfde zijn als een amulet, maar toch zijn er kleine verschillen. Aan een amulet worden vaker beschermende krachten toegeschreven om te beschermen voor gevaar, waar een talisman het zelfde doet maar dan vanuit een geluksbrengende functie. Het is dus maar net hoe je tegen het leven aankijkt; wil je het kwaad afschermen of lachend omzeilen?

Zowel talisman als amulet hebben zeer uiteenlopende vormen. Van een kippenbotje of een konijnenpootje tot aan een beeltenis van een heilige, aan al deze dingen wordt een waarde toegeschreven. Meestal wordt het voorwerp gedragen door diegene die geluk of bescherming zoekt, maar er is ook een vorm waarbij dit juist niet gebeurt.
In Cartago in Costa Rica bijvoorbeeld staat de Basílica de Nuestra Señora de Los Ángeles. Deze zwarte Maria zou genezing en bescherming bieden tegen lichamelijke ongemakken zoals gebroken ledematen en ontstoken ogen. Gelovigen komen naar deze plek toe om amuletten op te hangen in de vorm van hun zorg. Er zijn ter plekke grote vitrinekasten vol met amuletten van ogen, armen, benen en uiteraard harten.
Natuurlijk zijn er personen die het dragen van een talisman of een amulet maar grote onzin vinden. Die mening is natuurlijk ieders goed recht. De vraag of een amulet of talisman wel echt werkt is eienlijk helemaal niet relevant. Zolang er mensen zijn die positieve kracht ontlenen aan hun eigen kleine voorwerp met bijzondere waarde werkt het. Daar kan geen wetenschap tegen op.

Noorderlicht

Het Noorderlicht hangt samen met uitbarstingen op de zon, waarbij grote hoeveelheden elektrisch geladen deeltjes naar alle kanten het heelal in geslingerd worden. Het aardmagnetisch veld zorgt ervoor dat de deeltjesstroom in de omgeving van de aarde worden afgebogen en in de buurt van de Noord- en Zuidpool met een snelheid van 1600 km/sec de atmosfeer binnen kan dringen. De deeltjes bevatten veel energie, die in de bovenste kilometers van de atmosfeer door botsingen wordt overgedragen op zuurstof- en stikstofmoleculen op 80 tot 1000 kilometer hoogte. Door de grote extra hoeveelheid energie raken de moleculen als ware uit balans. Om weer in balans te geraken wordt er energie afgestaan in de vorm van een kleurige lichtflits. De soort kleur hangt af van het soort deeltje waarop het elektron botst en van de luchtdruk waarbij de botsing plaatsvindt. Een lage druk met zuurstof geeft geelgroen en bij een nog lagere druk rood. Een botsing met deeltje stikstof geeft een blauwe kleur. Omdat de lucht natuurlijk niet overal de zelfde druk heeft en altijd een mengsel is van zuurstof en stikstof (met hier en daar op deze hoogte nog wat anders) ontstaan vele variaties, van fletsgroen tot en met purperpaars. Omdat de deeltjes in golven de atmosfeer doordringen en zich richten naar het magnetisch veld ontstaan bewegende bogen, stralenbundels of schuivende gordijnen van licht, maar vaker is het een lichte kleurige gloed. Het maakt van Noordelicht (wat overigens op de zuidpool anders heet) een magisch schouwspel.